Er zit ritme in vergaderingen en communicatie
Tijdens mijn werk met verschillende (internationale) teams, viel mij op hoe uiteenlopend het tempo van spreken en bewegen tussen de teamleden kon zijn. Er zijn individuele verschillen, maar ook kun je patronen zien tussen culturele groepen. Mensen uit Zuid-Europa volgen gemiddeld een ander ritme in spreken en plannen dan bijvoorbeeld Noord-Europeanen of Aziaten. Ook de manier waarop men contact met elkaar maakt is anders. Mensen kunnen het best gezellig met elkaar hebben, maar er blindelings op vertrouwen dat de ander gemaakte afspraken nakomt is niet altijd gemakkelijk. Zeker wanneer mensen elkaar niet goed kunnen ‘lezen’ ontstaan misverstanden; is de ‘ja’ een echte ‘ja’? Wat bedoelt iemand precies met ‘straks’? Om het onderlinge vertrouwen te vergroten, is nadere persoonlijke kennismaking noodzakelijk, maar ook het bespreken van mogelijke culturele verschillen.
Op de een of andere manier ligt het bespreekbaar maken van culturele verschillen vaak gevoelig. Ik ben daarom op zoek gegaan naar een oordeelvrije taal die we allemaal begrijpen. En kwam uit bij de meest universele taal die ik ken: muziek. Het is een taal die verbindt en die we allemaal spreken. De taal van ritme vind je op alle plekken op de wereld terug: overal zijn dansende, zingende en klappende mensen. En ook als we geen muziek maken, zie je de taal van ritme terug in onze manier van bewegen en communiceren. Iedere organisatie heeft zijn eigen ritme. Elke afdeling. Elk mens. Om te kunnen functioneren stemmen we ons af op onze omgeving. We moeten wel, het is een belangrijke levensbehoefte. Wanneer het niet lukt om te synchroniseren met onze omgeving, krijgen we gevoelens van onbehagen en stress. Ritme is een natuurlijk proces dat mensen bindt. In de samenwerking met mensen die een ander (cultureel) ritme volgen, gaat deze afstemming echter niet altijd vanzelf.
Wanneer een groep volledig met elkaar ‘in sync’ is, op elkaar afgestemd is, lijkt het alsof activiteiten vanzelf gaan. Alsof de groep één organisme is geworden. In een intercultureel team is het best een uitdaging om dit niveau van afstemming te bereiken, omdat de groepsleden vaak spreken en werken volgens verschillende (culturele) ritmes zonder dat zij zich hier bewust van zijn. Door culturele verschillen te benaderen vanuit de taal van muziek, kan er ontzettend veel positieve energie loskomen. Inzicht in culturele ritme werelden geeft een nieuwe dimensie aan de bekende uitdrukking C’est le ton qui fait la musique.
Jitske Kramer spreekt tijdens “Bierens Insight, het congres over ondernemen, klanten en betalen”. Meer informatie en kosteloos inschrijven: www.bierensinsight.nl
