Mag ik de stekker eruit trekken als mijn klant failliet is?

Met regelmaat word ik door de rechtbank Oost-Brabant benoemd tot  curator in faillissementen van natuurlijk personen en rechtspersonen. Daarnaast ben ik werkzaam als advocaat en sta ik in die hoedanigheid ondernemingen bij die als schuldeiser zijn betrokken bij een faillissement, doordat zij bijvoorbeeld  goederen of diensten hebben geleverd waarvan de facturen onbetaald zijn gebleven.

 

De stekker eruit trekken

Dit laatste overkwam mijn klant GigaByte, een leverancier van ICT diensten. Zij had een overeenkomst met een landelijke schoenenketen genaamd Veters. GigaByte leverde diverse ICT diensten aan Veters waarvoor zij maandelijks een factuur stuurde van €50.000,-. De facturen werden altijd op tijd betaald en de relatie tussen partijen was goed. Tot grote verrassing van GigaByte werd Veters in juni 2016 failliet verklaard. GigaByte klopte bij mij aan met de vraag: “Wat nu?” Veters had de laatste factuur van €50.000,- onbetaald gelaten. GigaByte zat met haar handen in het haar. Kon zij de figuurlijke en in dit geval ook de letterlijke stekker uit Veters trekken? GigaByte had namelijk de vrees dat zij ook naar haar geld kon fluiten voor de diensten die ze vanaf datum faillissement leverde aan Veters. Gezien de hoogte van het maandelijkse factuurbedrag, zou dat een flinke strop opleveren voor GigaByte.

Afwachten

Voor de niet betaalde factuur van €50.000,- moest ik GigaByte vertellen dat ze nog even geduld moeten hebben. Deze factuur dient namelijk ter verificatie te worden ingediend bij de curator van Veters. Of deze vordering uiteindelijk betaald zal worden, zal aan het einde van het faillissement moeten blijken. Er rest GigaByte in dit geval dus niet anders dan af te wachten.

Overeenkomst voortzetten of stopzetten

Voor wat betreft het doorleveren van ICT diensten vanaf datum faillissement kon GigaByte zelf wel actief handelen. Volgens de Faillissementswet tast een faillissement een overeenkomst tussen partijen niet aan. Dit betekent dat de overeenkomst tussen GigaByte en Veters ook na het faillissement van Veters doorloopt. De stekker eruit trekken kan dus niet zomaar. Dat zorgt voor onzekerheid van de leverancier en daarop heeft de wetgever wat bedacht. Indien de overeenkomst ten tijde van de faillietverklaring zowel door de schuldenaar als door de wederpartij geheel niet of slechts gedeeltelijk is nagekomen kan de schuldeiser de curator een termijn geven waar binnen de curator moet laten weten of hij de overeenkomst wil voortzetten. Als de curator geen reactie geeft binnen die termijn, verliest de curator het recht om nakoming te vorderen van de overeenkomst. Dat betekent dat de curator dan niet meer van de leverancier kan verlangen dat deze doorlevert.  Ook wanneer de curator zelf aangeeft de overeenkomst te willen stopzetten, mag de stekker eruit worden getrokken. Indien de curator de overeenkomst wel wil voorzetten, is de curator verplicht om zekerheid te stellen voor de betalingen voor de leveranties aan de andere partij.

Voorschotbetaling

Op grond van artikel 37 Faillissementswet heb ik namens GigaByte de curator gevraagd om binnen drie dagen te laten weten of deze de overeenkomst met GigaByte wilde nakomen. Daarbij heb ik aangegeven dat wanneer de curator de overeenkomst wilde voortzetten, de curator zekerheid diende te stellen voor de geleverde diensten en nog te leveren diensten vanaf datum faillissement. Daarom heb ik de curator verzocht om een voorschotbetaling van €50.000,-. De curator heeft vervolgens laten weten dat hij de oorspronkelijke overeenkomst tussen GigaByte en Veters niet wilde voortzetten. Wel wilde de curator nieuwe afspraken maken met GigaByte voor het leveren van ICT diensten vanaf datum  faillissement. De curator wilde Veters namelijk voortzetten met het oog op een mogelijke doorstart en daarvoor waren de ICT diensten van GigaByte essentieel. De curator heeft vervolgens een voorschot betaald aan GigaByte, zodat zij zeker was van betaling voor geleverde diensten vanaf datum faillissement.

Eind goed, al goed

De curator van Veters heeft uiteindelijk een doorstart gerealiseerd met een derde partij. GigaByte heeft vervolgens met deze doorstartende partij overeenstemming bereikt over de levering van ICT diensten. In dit praktijkverhaal heeft GigaByte niet alleen duidelijkheid gekregen voor leveringen na de faillietverklaring van Veters, maar heeft GigaByte ook de zekerheid gekregen dat zij daadwerkelijk voor haar diensten werden betaald. Daarnaast is de opstelling van GigaByte ook vanuit commercieel oogpunt een belangrijke beslissing geweest, nu zij uiteindelijk met de doorstartende partij een overeenkomst is aangegaan voor de levering van ICT diensten.

In dit verhaal gaat het om een overeenkomst die betrekking had op het leveren van ICT diensten. De Faillissementswet is echter van toepassing op alle type overeenkomsten. Een energieleverancier of een leverancier van telefoniediensten kan zich ook beroepen op de Faillissementswet wanneer een contractspartij failliet gaat.

In dit artikel is gebruik gemaakt van fictieve bedrijfsnamen.