Van een kale kip kun je niet plukken?

Het Nederlandse bedrijf De Vos leverde al enige tijd dierenproducten aan KIP International, een Roemeense inkooporganisatie. Ruim drie jaar verliep de samenwerking zonder problemen, totdat de facturen steeds later werden betaald door het Roemeense bedrijf. De Vos moest steeds langer wachten op de betaling. In eerste instantie lieten ze het een beetje gaan, ze hadden immers al jaren een goede zakenrelatie…

Failliete klant

Totdat De Vos er klaar mee was om zo lang op de betaling van de facturen te wachten. Ze lieten dus weten aan de directeur van het Roemeense bedrijf, meneer Ionescu, dat de openstaande facturen zo snel mogelijk betaald moesten worden. Die gaf echter aan dat hij niet van plan was om te betalen. Zijn bedrijf was namelijk failliet verklaard waardoor hij niet langer de financiële middelen had om de openstaande facturen te betalen…

Dat was een flinke schok voor De Vos: ruim €30.000,- aan openstaande facturen en nu bleek hun klant failliet! In de ogen van De Vos was het daarmee een afgeronde zaak: van een kale kip kun je immers niet plukken. Totdat de zaak bij onze collega Alex Buzamet terecht kwam. Als advocaat is Alex gespecialiseerd in het Roemeense insolventierecht, hij zag dus al snel dat er wel degelijk mogelijkheden waren om het openstaande factuurbedrag te incasseren.

KIP International bleek namelijk al enige tijd geleden failliet te zijn gegaan. En ondanks dat ze midden in een herstructureringsfase zaten, bleven ze wel steeds orders plaatsen bij het Nederlandse bedrijf. En dat mag niet zomaar. Niet in Nederland, maar ook niet in Roemenië.

In reorganizare judiciara

Volgens het Roemeense recht had KIP International op hun website moeten plaatsen dat ze midden in een insolventieprocedure zaten. Bovendien had meneer Ionescu zowel in zijn e-mailhandtekening als in alle andere correspondentie “in reorganizare judiciara” moeten zetten. Volgens het Roemeense recht het namelijk verplicht om te laten weten dat je als bedrijf midden in een faillissementsprocedure zit.

Omdat dat in dit geval niet was gebeurd, constateerde Alex dat de directeur persoonlijk aansprakelijk gehouden kon worden voor de openstaande vorderingen. En dat liet Alex de Roemeense directeur ook weten: wanneer de facturen niet zouden worden betaald, zou Alex een gerechtelijke procedure starten om hem persoonlijk aansprakelijk te stellen voor de schulden.

Zo ver liet meneer Ionescu het natuurlijk niet komen. De facturen werden binnen no time alsnog betaald.